بحث و اصول نوشتن آن در مقالات علمی

  • اصول نوشتن بحث در مقالات علمی

    بخش بحث در مورد تفسیر هر یک از نتایج شما است. اما مهم است که فرق بین نوشتن بحث با نوشتن نتیجه گیری را بدانید یعنی تفاوت بین بحث و نتیجه گیری مقاله در چیست؟؟

    تفاوت بین بحث و نتیجه گیری چیست؟

    نتیجه گیری نسبتاً کوتاه است – تقریباً مانند پژواک چکیده است. خلاصه‌ای از کارهایی است که انجام داده‌اید و هیچ ایده یا فکر جدیدی اضافه نمی‌کند. در مقابل، بخش بحث می‌تواند نکات و بینش‌های جدیدی را معرفی کند و نشان دهد که چگونه یافته‌های شما با موضوع گسترده‌تری مرتبط است. قبل از اینکه وارد موضوع نحوه نوشتن بحث در مقاله علمی پژوهشی بشویم نویسندگان و محققان باید توجه کنند که نوشتن بحث در مقاله نقش بسیار بسزایی در پذیرش مقاله علمی پژوهشی یا بهتر بگوییم پذیرش سریع مقاله علمی پژوهشی دارد و باعث پذیرش قطعی و ارزان مقاله علمی پژوهشی خواهد شد

    بایدها و نبایدهای بخش بحث

    در بخش بحث، شما باید سؤال تحقیق خود را به خواننده یادآوری کنید و ترکیبی از نتایج خود را ارائه دهید. شما باید پاسخ سؤال خود را ارائه دهید و نشان دهید که چگونه به حل مشکل گسترده‌تری که در چکیده و مقدمه ترسیم کرده‌اید کمک می‌کند و تحقیقات بیشتری را بر اساس نتایج خود پیشنهاد دهید. همچنین باید نتایج خود (و مشکل تحقیق خود) را در ادبیات موضوعی قرار دهید – این فرصت خوبی برای استناد به مقالات بیشتری است که نشان می‌دهد نتایج شما در کجا قرار می‌گیرند و معنی آنها چیست. استناد به مقالاتی در بحث که در مقدمه ذکر نشده‌اند بسیار رایج است: مقدمه و بحث معمولاً بخش‌هایی از مقاله هستند که بیشترین استنادها را دارند.

    هنگام بحث در مورد اهمیت نتایج خود، از تعمیم بیش از حد خودداری کنید، حتی اگر دیگران این کار را انجام دهند و تیترهای جذابی برای مجلات و رسانه‌ها ایجاد کند. اغراق نکنید. یک دانشمند صادق باشید. در دراز مدت نتیجه خواهد داد. همچنین می‌توانید هر گونه مسائل تعمیم‌پذیری را به سؤال تبدیل کنید: به جای ادعای اینکه مشاهدات شما به طور کلی معتبر است، بپرسید که آیا می‌توان آن را تحت شرایط مختلف یا در مجموعه‌های مختلف داده تکرار کرد.

    یک بخش گفتگوی خوب علاوه بر پاسخ، شامل سؤالات زیادی نیز می‌شود. این سؤالات ممکن است مربوط به شکاف دانش باقیمانده باشد: چه چیز دیگری در کنار نتایج شما برای حل مشکل گسترده‌تر یا برای تحقیق بیشتر در زمینه‌ای که کار شما به آن پرداخته است، باید پیدا شود؟ شاید، همانطور که اغلب اتفاق می افتد، اکنون سؤالات واقعاً جدیدی وجود دارد.

    چگونگی توضیح محدودیت‌ها در بخش بحث

    در حالی که معمولاً در مورد محدودیت‌های کار خود در بخش بحث مورد بحث قرار می گیرد، این اولین باری نیست که به آنها اشاره می‌شود. زودتر به خواننده اجازه دهید از آنها مطلع شود – از همان ابتدا باز باشید. تمام محدودیت‌های فنی باید همراه با روش‌های شما مورد بحث قرار گیرد. همچنین باید در مورد آنچه که می‌توانید و نمی‌توانید از نتایج خود در بخش نتایج نتیجه گیری کنید، واضح باشید.

    هنگام پرداختن به محدودیت‌ها، باید با دقت قدم بردارید: تفاوتی بین صادق بودن و ایجاد نقص در مطالعه شما وجود دارد. به جای «بله، اما» بگویید «اما، بله». به جای اینکه بگویید اگر تنظیمات آزمایشی شما وضوح بالاتری داشته باشد، نتایج شما حتی واضح‌تر خواهد بود، بگویید که اگرچه وضوح تنظیم آزمایشی شما محدود است، اما نتایج شما کاملاً قانع کننده است. دومی حلقه مثبت‌تری دارد، حتی اگر هر دو جمله دارای محتوای اطلاعاتی یکسانی باشند. اینطور به نظر نرسید که مشکلی در کار شما وجود دارد – و اگر وجود دارد، قبل از نوشتن مقاله خود آن را برطرف کنید.

    کلیات

    به طور کلی، آزادی زیادی برای انتخاب نحوه نگارش بخش بحث وجود دارد. یکی از رویکردهای رایج این است که شروع به یادآوری شکاف دانش گسترده‌تر و سؤال تحقیق خاص مقاله به خواننده بکنید. سپس می‌توانید نتایج را یک به یک ادامه دهید، شاید آنها را گروه بندی کنید تا نکات خاصی را بیان کنید، و قبل از رسیدن به نتیجه نهایی، همه شواهد را جمع آوری کنید.

    از طرف دیگر، می‌توانید بحث را با جمع بندی مجدد سؤال تحقیق و نتیجه اصلی خود شروع کنید. این سبک هرم معکوس است، جایی که شما با نکات کلیدی – سؤال و پاسخ – شروع می‌کنید و سپس جزئیات و دیدگاه‌های مختلف را اضافه می‌کنید که اغلب به ترتیب اهمیت ظاهر می‌شوند.

    هر ساختاری که انتخاب کنید، آخرین پاراگراف بخش بحث بسیار مهم است. این شامل آخرین کلمات مقاله شما، افکار نهایی شما قبل از پرداختن به موضوعی مانند قدردانی است. این کلمات را هدر ندهید! پایان‌ها موقعیت‌های قدرتمندی هستند و آخرین کلمات مقاله شما توسط خوانندگان شما به یاد می‌ماند.

    پایان بخش بحث

    یکی از راه‌های خوب پایان بخش بحث و مقاله، نوشتن یک پاراگراف کوتاه است که نتیجه‌گیری و اهمیت کار شما را خلاصه می‌کند. شما حتی می‌توانید این را به خواننده نشان دهید و پاراگراف را با عبارت “در نتیجه، نشان دادیم که …” شروع کنید. چه چیزی را فهمیدید و چرا؟ چه مفهومی داره؟ پیامدهای گسترده‌تر آن چیست؟ چگونه کار شما به طور مشخص به تصویر بزرگ کمک کرده است؟ از نقطه شروع خود به کجا رسیده‌اید؟ دنیا به خاطر نتایج شما چگونه تغییر کرده است؟ این پاراگراف دایره را می‌بندد و با مقدمه شما طنین انداز می‌شود.

    روش‌های بسیار رایجی وجود دارد که می‌توان یک کاغذ را با صدای ناله به‌جای هق هق پایان داد. یکی از این راه‌ها این است که بر محدودیت‌های کارتان به صورت منفی تمرکز کنید. یکی دیگر از مشکلات رایج پایان دادن به مقاله با یک عبارت مبهم است. “تحقیقات بیشتر مورد نیاز است” یک حرف ساده و مبهم است. تحقیقات بیشتر همیشه مورد نیاز است! در عوض، به دنبال چیزی مانند: “به دلیل نتایج این مقاله، ما اکنون در موقعیتی هستیم که می‌توانیم با روش Y با مشکل X مقابله کنیم و ما را به هدف نهایی Z نزدیک‌تر کنیم.” این بسیار ملموس‌تر و به یاد ماندنی‌تر است.

    بحث در مورد نتایج

    علت انتخاب این نام برای این بخش این است که باید حالت استدلالی و بحث داشته باشد. این بخش به نویسنده اجازه می‌دهد تا اندکی از یافته‌ها را برون‌یابی کرده[۱] و آنچه قبلاً یافت شده را تأیید یا رد کند. در این بخش نویسنده باید به تأمل روی یافته‌ها بپردازد، آن را با یافته‌های دیگران مقایسه کند و به برخی افکار یا نتایج جدید توجه نماید.

    درحال‌حاضر این امر کار ساده‌ای نیست و ممکن است به بخش­های پایانی مقاله برسید و باعجله به بخش بحث بپردازید. بااین‌حال، بخش بحث باید با دقت نوشته شود؛ زیرا اساساً اولین بار است که ممکن است نسبت به آنچه در گذشته انجام ‌شده و آنچه در مطالعه یافت شده است، متفاوت عمل کنید. اکنون فرصتی برای شما فراهم‌ شده تا حدس و گمان‌های خود را مطرح کنید و شاید مطلبی معنادار برای مخاطبان خود بنویسید. به‌عبارت‌دیگر، وقت بگذارید و آن را درست انجام دهید. بخش بحث مکان خوبی برای نویسندگان دیگری است که از اثر شما نقل‌قول می‌کنند.

    از آن‌جا که بخش بحث در مقاله شما، بیش از سایر بخش‌ها “قابلیت نقل‌شدن[۲]” دارد، باید مراقب میزان حدس و گمان باشید. اظهارات بزرگ که هرگز با شواهد قابل‌تأیید نیست را کنار بگذارید و بیان نکنید. حدس و گمان خود را به فرضیه‌هایی محدود کنید که مطالعات آینده به‌طور بالقوه می‌توانند به آن‌ها پاسخ دهند.

    مثال

    به‌عنوان‌مثال، این جمله زیر در نظر بگیرید، “مطمئن نیستیم که چرا یافته‌های ما با یافته‌های مقاله اسمیت و همکاران (۲۰۱۲) تفاوت دارد، اما این احتمال وجود دارد که به‌دلیل جامعه آمار مورداستفاده باشد. شرکت‌کنندگان ما ورزشکاران ورزیده‌ای بودند، درحالی‌که آن‌ها افراد کم‌تحرکی بودند.” در این مثال، توضیح تفاوت یافته‌ها به‌دلیل جامعه­‌های آماری مختلف مورداستفاده، یک حدس و گمان است، اما این حدس و گمان قابل‌آزمایش است. اگر کسی چنین تمایلی داشته باشد می‌تواند مطالعه شما را تکرار کند و ورزشکاران را با افراد کم‌تحرک موردمقایسه قراردهد.

    فرمت‌­بندی بخش بحث در مورد نتایج به شما بستگی دارد. هیچ قانون مشخصی وجود ندارد. معمولاً یافته‌ها را به‌ترتیب سؤالات تحقیق در انتهای بخش مقدمه و نتایج ارائه می‌دهم. طبعاً شما نمی‌خواهید خواننده را با رفتن به سراغ بخش‌های مختلف مقاله سردرگم کنید.

    نکته مهم

    چون هدف از نگارش مقاله رسیدن به پذیرش سریع مقاله در مجلات علمی پژوهشی است بایستی نتایج در این بخش با تبیین همراه باشد.

    اصول نوشتن بحث در مقالات علمی

    محدودیت‌ها و تحقیقات آینده

    گاهی اوقات درج این مورد در بخش بحث فراموش می‌شود، اما مهم است که تشخیص دهیم هیچ مطالعه تحقیقاتی کامل نیست، شما از نقص‌های مطالعه خود آگاهی دارید و می‌دانید که انجام تحقیقات آینده بر اساس یافته‌های شما امکان‌پذیر است. برخی از نویسندگان محدودیت‌ها و تحقیقات آینده را به دو بخش تقسیم می‌کنند، اما دوست دارم آن‌ها را ترکیب کنم. از این گذشته، آیا محدودیت‌ها نمی‌توانند خلأهایی در تحقیقات ایجاد کنند که در آینده قابل کاوش باشد؟

     

    نکته:

    به‌طورکلی این بخش را با ترکیب محدودیت‌ها و تحقیقات آینده در یک جمله شروع می‌کنم. به‌عنوان‌مثال، چنین عبارتی بیان می‌شود “محدودیت‌هایی برای مطالعه وجود داشته که فرصت‌هایی را برای تحقیقات آینده فراهم می‌کند.”

    نسبت به تحقیقات خود خیلی انتقادی عمل نکنید. شما مطالعه خود را بهتر از بقیه می‌شناسید، از کم‌وکیف آن به‌خوبی آگاه بوده و بسیار آسان است که نسبت به آنچه انجام داده‌اید انتقاد کنید. در عوض، روی دو یا سه نقطه‌ضعف تمرکز کنید. فکر می‌کنید نقطه ‌ضعفی وجود ندارد؟ از دانشجو، استاد یا همکار دیگری بخواهید آن را بخواند. مطمئن هستم که آن‌ها چند مورد را پیدا خواهند کرد. هدف پرداختن به موضوعات اصلی است. این کار به داور ویراستار نشان می‌دهد که نه‌تنها می‌دانید مقاله شما ایراداتی دارد؛ بلکه همچنین متوجه نحوه اصلاح آن هستید.

    بخش تحقیقات آینده هم به‌همین‌شکل است. این بخش توضیح می‌دهد که سرنوشت مطالعه شما چه خواهد بود. مطالعات آینده می‌تواند تعمیم کارهایی باشد که شما انجام داده‌اید و همچنین از جمعیت یا منابع دیگری استفاده کند. در نهایت، این بخش فرصتی برای راهنمایی خوانندگان فراهم می‌آورد. شما می‌توانید سایر محققان را به سمت حوزه تحقیقاتی خود هدایت کنید!

    نکته:

    اگر قصد ادامه این تحقیق را دارید، سعی کنید در مورد چگونگی تعمیم بیشتر این تحقیق در بخش بحث مطالبی را بیان نمایید. به‌عنوان‌مثال، ممکن است ذکر کنید که تحقیق در مورد یک گروه خاص مفید خواهد بود. سپس، وقتی روی پروژه بعدی خود، کار می‌کنید، می‌توانید به مقاله حاضر استناد کنید که نشان می‌دهد این حوزه به تحقیقات بیشتری نیاز دارد!

     

    [۱] Extrapolate

    [۲] Quotable

    اصول کلی نگارش مقاله علمی

    نحوه نوشتن و انتخاب عنوان مقاله علمی

    نحوه نوشتن چکیده در مقاله علمی (بخش یک) نحوه نوشتن چکیده در مقاله علمی (بخش دوم) روش‌­شناسی یا روش تحقیق یا مواد و روش ها در یک مقاله علمی عنوان مقاله را چطور انتخاب کنیم؟ مقدمه و نگارش آن در مقاله علمی نتایج و یافته‌ها در مقاله علمی

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    از مجموع ۱ رای
    0/5 (0 نظر)